Η έβδομη σφραγίδα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, ποια άλλη μπορεί να σταθεί δίπλα της;
Αλλά τέλος πάντων, ας πω και άλλες 6:
Το πνεύμα του μελισσιού του Ισπανού Βίκτορ Έριθε
Ο γαλαξίας του Μπουνιουέλ
Το σατυρικό του Φελίνι
Το blow-up του Αντονιόνι
Ο λόγος του Ντράγιερ
Αντρέι Ρουμπλιώφ του Ταρκόφσκι
(Αν ήμουν ειλικρινής μάλλον θα έβαζα και όλες τις υπόλοιπες του Ντράγιερ και του Ταρκόφσκι)
searching for happiness in chaos 
16 Comments
Σε 2 θα σταθώ: Στο πνεύμα του μελισσιού που ομολογώ ότι αγνοώ εντελώς και στον Αντρέι Ρουμπλιώφ που έχω λυσσάξει να το δω και δεν το βρίσκω. Συμφωνώ κατά τα λοιπά. Αλήθεια, το Θεώρημα πώς και δεν το συμπεριέλαβες;
ρε έχεις δίκιο, μεγάλη παράλειψη, όπως και το Όνειρο μεσοκαλοκαιριάτικης νύχτας του Woody, το Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως του Χίτσκοκ, το Brazil του Τέρυ Γκίλιαμ, το Metropolis του Φριτς Λανγκ, το 1001 Νύχτες του Παζολίνι, κ.α.
Ο Αντρέι Ρουμπλιώφ κυκλοφορεί σε DVD. Εγώ έχω μια κόπια. Αν θες το δίνω στο Μάρκο και στο δίνει.
Γεια σου Μάρκο και με γεια το νέο design του blog!!!
Ας βάλω και γω τις 7 αγαπημένες, και όχι καλύτερες, δικές μου (ενα snapshot μιας λίστας που διαρκώς μεταβάλλεται):
Paris, Texas – Wim Wenders
Solaris – Andrei Tarkovsky
Donnie Darko – Richard Kelly
In the mood for love – Wong Kar Wai
Once upon a time in America – Sergio Leone
The element of crime – Lars von Trier
Γλυκιά Συμμορία – Νίκος Νικολαϊδης
Α, το Πνεύμα του Μελισσιού το ανέφερα κι εγώ ως μία από τις αγαπημένες μου ταινίες!
Δεν έχω δει καμία…για την εβφομη σφραγίδα πάντως έχω ακούσει τα καλύτερα!
ggia ναι πολύ θα το θελα [αν και διακρίνω ένα λάθος στο μήνυμα σου]
mitse τις ξέρω τις τρέλες σου
3partiesaday επιτέλους κι ένας άνθρωπος που ξέρει αυτή τη ταινία
zaphod πρέπει οπωσδήποτε να τη δεις [και τις υπόλοιπες γιατί όχι;]
Κάναμε ωραιά χαζά πράγματα μικροί γι’αυτό κρατιόμαστε σαν ζωντανοί σήμερα…
Και πολύ ομορφο το template ξέχασα να πω.
satyrikon…
all the way
lust και τώρα να κάνουμε δεν πειράζει
padrazo thnx
αλεξάνδρα το κάτι άλλο
Να, ορίστε! Αυτά ακριβώς περίμενα να ακούσω από ‘σένα. Το πήγες ένα βήμα παραπέρα το πράγμα. Αν και πάντα κάτι θα ξεχνάμε…
πολλά ξεχνάμε, ζωές και ταινίες πολλές φορές δεν διαφέρουν, σαν τα χαμένα όνειρα που αξίζουν γι αυτόν ακριβώς το λόγο…
Ψαγμένα…
(ο Ταρκόφσκι ειδικά, πάντα….)
7 ταινίες κι όλες χωρίς επιστροφή
επιστροφη,νοσταλγια,2046,reconstruction,οι αρμονιεσ του γουερκμιστερ..ισως οι αγαπημενες μου,αν μπορω να τις ξεχωρισω απο τοσες αλλες..ντρεπομαι που το λεω αλλα αν κ λατρεψα σε απιστευτο βαθμο τη νοσταλγια,το αντρει ρουμπλιωφ δεν μου αρεσε,βαρεθηκα αφορητα..